در قرون وسطی با این تصور که به هنگام تولد کودک، شیطان در جسمش جلوه نموده و علت شرارت و شیطنت کودک بدان سبب است، تنبیه کردن کودک برای خارج کردن شیطان از جسمش رایج بود که این امر تا زمان حاضر نیز در بسیاری از خانوده ها و مدارس ادامه پیدا کرده است.
خطرات تنبیه
کاربرد هر گونه تنبیهی می تواند به رابطه‌ی معلم- شاگرد آسیب شاید دائمی برساند.
کودک ممکن است برای اجتناب از تنبیه به راهبردهایی نظیر دروغگویی متوسل شودکه نه تنها برای رشد بلند مدت شخصیت کودک بالقوه زیانبار است، بلکه بی اعتمادی بین معلم و شاگرد را سبب می شود.
تنبیه این درس نامطلوب را به کودک می آموزدکه قوی می تواند ضعیف را به مجازات برساند.
دیدگاه انتقامی
در آن تنبیه صرفاً به معنای انتقام گرفتن مورد استفاده قرار گرفته و از لحاظ تربیتی کاملاً بی ارزش است.
دیدگاه پیشگیری
بر اساس این دیدگاه، با ایجاد ترس و تهدید، زمینه‌ای مهیا می گردد تا از خطاکاری فرد جلوگیری به عمل آید و گاه با تنبیه کردن وی در حضور دیگران موجبات عبرت فراهم آورده می شود.
دیدگاه ریشه یابی
بر طبق این دیدگاه هر گونه خطا و خلاف عللی دارد و تا هنگامی که آن علل ناشناخته بماند احتمال خطا و خلاف وجود خواهد داشت. لذا در این شیوه کشف علل رفتار و طریق رفع آنها دارای اهمیت بسزایی می باشد.
دیدگاه تادیبی
در آن فرد وادار می شود به منظور کسب احترام و حیثیت در نزد افراد جامعه، بکوشد. از این رو، به خاطر دستیابی به ارزشهای لازم و حفظ شخصیت خود، از هر نوع عمل خلاف دوری می جوید.
